Parafia

Historia kościoła w Boruszynie

Pierwsza wzmianka o istnieniu kościoła parafialnego w Boruszynie pojawia się w dokumentach pod datą 1510 r. Kolejna, również drewniana świątynia, została ufundowana w 1605 r. Służyła ona parafianom przeszło dwieście lat i dopiero w 1822 r. zbudowano obecny murowany kościół. Dwadzieścia osiem lat później (w 1850 roku) obiekt został jeszcze rozbudowany. Jednokondygnacyjną świątynię wykonano w późno-klasycystycznym stylu. Ołtarz główny z rzeźbami świętych (Andrzeja – patrona parafii, Wawrzyńca oraz Izydora) pochodzi z tego samego okresu, co kościół. Natomiast dwa ołtarze boczne powstały nieco później, prawdopodobnie około 1850 roku. Pomiędzy 1850 a 1860 rokiem dobudowano też dwukondygnacyjną murowaną dzwonnicę na rzucie kwadratu, przez którą obecnie prowadzi wejście na teren kościelny.

Przy kościele znajduje się m. in. grota Matki Bożej zbudowana przez samych parafian. Została ona poświęcona 18 maja 2005 roku i ofiarowana zmarłemu dwa miesiące wcześniej Janowi Pawłowi II.

https://www.youtube.com/watch?v=tepnAYCSlTU

Historia kaplicy w Młynkowie

Kaplicę pod wezwaniem Św. Rodziny w Młynkowie wyświęcono 20 października 1980 roku. Nie była obiektem okazałym, a jej przeznaczenie określał jedynie wmurowany nad drzwiami wejściowymi krzyż z cegieł. Niemniej jej powstanie było spełnieniem marzeń ówczesnego proboszcza księdza Bolesława Szmani oraz mieszkańców wsi Młynkowo.

Obecnie trwa budowa nowej kaplicy.

Historia kościoła w Tarnówku

Świątynia znajdująca się we wsi Tranówko to poewangelicki, a obecnie katolicki kościół p.w. Matki Bożej Szkaplerznej.

Jego początkiem była dzwonnica wzniesiona w 1892 roku, po której do dziś nie pozostał żaden ślad. Budowę świątyni rozpoczęto na przełomie 1907 i 1908 r., a konsekracja miała miejsce 21grudnia 1909 r. Kościół należał do ewangelickiej gminy Tarnówko. Podczas II wojny światowej został zamknięty przez władze niemieckie, a po jej zakończeniu przekazany katolickiej parafii w Boruszynie, do której należy do dziś.

Zbudowany jest z cegieł palonych z dachem pokrytym dachówkami ceramicznymi. Szczyty zachodni i kruchty dekorowane są wąskimi tynkowanymi blendami i sterczynkami. Wnętrze kościoła jest skromne, ławki dekorowane są płycinką z kwiatowym ornamentem. W kościele znajdują się też organy z trzema polami piszczałkowymi zwieńczonymi krenlażem, oraz żyrandol neoromański. Do kościoła przylega pastorówka i budynek gospodarczy. Wszystko to zachowało się w stanie niezmienionym.